Ze vertelden ons ons leven op zand te bouwen,
onze dromen in te ruilen voor cijfers,
een embleem van arbeid te dragen
in fabrieken van verdwijnende relevantie.
Ze vertelden ons te buigen,
in te klokken,
achter munten aan te rennen die wegrotten onder het gewicht van hun eigen leugens,
terwijl machines stilletjes hun tanden slijpten in het donker.
Het oude geld verkruimelt
papieren geesten,
schuldvergiftigde beloften, verslonden door de Wet van Gresham,
waar het slechte het goede verdrijft,
waar lege hulzen het goud vervangen.
En toch
marcheren de blinden voort,
bouwen graven die ze carrières noemen,
planten tuinen in vergiftigde grond,
en glimlachen terwijl hun toekomst langzaam wordt gestolen.
Maar sommigen
sommigen van ons horen een andere trom.
Sommigen van ons hebben de wilde lucht geproefd.
Sommigen van ons weigeren de ketting van krimpende salarissen
en de valse dromen die ze verkopen.
Wij zijn de rebellie:
zij die vrijheid boven comfort kiezen,
chaos boven kooien,
betekenis boven geautomatiseerde verdoving.
Wij weten
geen enkele machine kan dromen.
Geen algoritme dorst naar het oneindige.
Geen code kan een ziel in brand zetten.
Laat de oude wereld vallen.
Laat de papieren rijken branden.
Wij zullen met onze eigen handen bouwen
nieuwe wegen, nieuwe rituelen, nieuwe liederen.
Wij zullen ons wortelen in de bodem van waarheid,
niet in het stof van stervende systemen.
Wij zijn niet hier om verval te dienen.
Wij zijn hier om te baren wat niet geautomatiseerd kan worden:
moed, schoonheid, wildheid, ziel.
Laat de toekomst komen.
Wij zijn vrij.